نقش زیبایی شناسی در تربیت هنری دوره ابتدایی

هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش زیبایی شناسی در تربیت هنری دوره ابتدایی است. این پژوهش از نوع بنیادی است و روش انجام آن تحلیل محتوای کیفی می باشد یعنی ابتدا معنا به اجزای مفهومی تجزیه و سپس به صورت منطقی ارتباط میان مفاهیم مختلف و روابط شبکه های مفهومی آنها بازشناسی و تحلیل می گردد. با استفاده از کتابها، مقاله ها و سایر منابع و پژوهش ها، مفاهیم زیبایی، زیبایی شناسی، تربیت هنری و مبانی نظری زیبایی شناسی و تربیت هنری بررسی، رویکردها و نظریه های تربیت هنری بیان می گردد. تربیت هنری یعنی انجام دادن فعالیت های هنری در فضایی که کودکان، آزادانه تخیل و اندیشه کنند، حواسشان تقویت شود، ظرفیت های نهفته هوش و تفکرشان پرورش یابد، عواطف و احساساتشان توسعه یابد و استعداد و خلاقیت هایشان شکوفا شود که در نهایت به داشتن تفکری زیبا بینجامد. در این پژوهش ارتباط زیبایی شناسی با هر یک از موضوعات ارتباط با طبیعت، آشنایی با تاریخ هنر، نقد هنری و تولید هنری بررسی می گردد. لذت درک نظم و زیبایی و هماهنگی اجزاء با کل مجموعه آفرینش و توجه به خالق زیبایی ها به پرورش محافظان واقعی طبیعت می انجامد که قدردان و دوستدار فرهنگ و هنر هستند. در پایان پیشنهادهایی بر اساس زیبایی شناسی برای هر یک از عناصر موجود در برنامه درسی تربیت هنری ارائه می گردد.